Mc 8:1-9 (Stephanus 1550)

   ¹ ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις παμπολλοῦ ὄχλου ὄντος καὶ μὴ ἐχόντων τί φάγωσιν προσκαλεσάμενος ὁ ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγει αὐτοῖς ² σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον ὅτι ἤδη ἡμέρας τρεῖς προσμένουσίν μοι καὶ οὐκ ἔχουσιν τί φάγωσιν ³ καὶ ἐὰν ἀπολύσω αὐτοὺς νήστεις εἰς οἶκον αὐτῶν ἐκλυθήσονται ἐν τῇ ὁδῷ τινες γὰρ αὐτῶν μακρόθεν ἥκασιν ⁴ καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ πόθεν τούτους δυνήσεταί τις ὧδε χορτάσαι ἄρτων ἐπ᾽ ἐρημίας ⁵ καὶ ἐπηρώτα αὐτούς πόσους ἔχετε ἄρτους οἱ δὲ εἶπον, ἑπτά ⁶ καὶ παρήγγειλεν τῷ ὄχλῳ ἀναπεσεῖν ἐπὶ τῆς γῆς καὶ λαβὼν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα παραθῶσιν καὶ παρέθηκαν τῷ ὄχλῳ ⁷ καὶ εἶχον ἰχθύδια ὀλίγα καὶ εὐλογήσας εἶπεν παραθεῖναι καὶ αὐτὰ ⁸ ἔφαγον δὲ, καὶ ἐχορτάσθησαν καὶ ἦραν περισσεύματα κλασμάτων ἑπτὰ σπυρίδας ⁹ ἦσαν δὲ οἱ φαγόντες ὡς τετρακισχίλιοι καὶ ἀπέλυσεν αὐτούς

Mc 8:1-9 (Vulgate)

   ¹ In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent, convocatis discipulis, ait illis :
   ² Misereor super turbam : quia ecce jam triduo sustinent me, nec habent quod manducent :
   ³ et si dimisero eos jejunos in domum suam, deficient in via : quidam enim ex eis de longe venerunt.
   ⁴ Et responderunt ei discipuli sui : Unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine ?
   ⁵ Et interrogavit eos : Quot panes habetis ? Qui dixerunt : Septem.
   ⁶ Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.
   ⁷ Et habebant pisciculos paucos : et ipsos benedixit, et jussit apponi.
   ⁸ Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.
   ⁹ Erant autem qui manducaverunt, quasi quatuor millia : et dimisit eos.