¹ Liber generationis Jesu Christi filii David, filii Abraham. ² Abraham genuit Isaac. Isaac autem genuit Jacob. Jacob autem genuit Judam, et fratres ejus. ³ Judas autem genuit Phares, et Zaram de Thamar. Phares autem genuit Esron. Esron autem genuit Aram. ⁴ Aram autem genuit Aminadab. Aminadab autem genuit Naasson. Naasson autem genuit Salmon. ⁵ Salmon autem genuit Booz de Rahab. Booz autem genuit Obed ex Ruth. Obed autem genuit Jesse. Jesse autem genuit David regem. ⁶ David autem rex genuit Salomonem ex ea quæ fuit Uriæ. ⁷ Salomon autem genuit Roboam. Roboam autem genuit Abiam. Abias autem genuit Asa. ⁸ Asa autem genuit Josaphat. Josaphat autem genuit Joram. Joram autem genuit Oziam. ⁹ Ozias autem genuit Joatham. Joatham autem genuit Achaz. Achaz autem genuit Ezechiam. ¹⁰ Ezechias autem genuit Manassen. Manasses autem genuit Amon. Amon autem genuit Josiam. ¹¹ Josias autem genuit Jechoniam, et fratres ejus in transmigratione Babylonis. ¹² Et post transmigrationem Babylonis : Jechonias genuit Salathiel. Salathiel autem genuit Zorobabel. ¹³ Zorobabel autem genuit Abiud. Abiud autem genuit Eliacim. Eliacim autem genuit Azor. ¹⁴ Azor autem genuit Sadoc. Sadoc autem genuit Achim. Achim autem genuit Eliud. ¹⁵ Eliud autem genuit Eleazar. Eleazar autem genuit Mathan. Mathan autem genuit Jacob. ¹⁶ Jacob autem genuit Joseph virum Mariæ, de qua natus est Jesus, qui vocatur Christus. ¹⁷ Omnes itaque generationes ab Abraham usque ad David, generationes quatuordecim : et a David usque ad transmigrationem Babylonis, generationes quatuordecim : et a transmigratione Babylonis usque ad Christum, generationes quatuordecim.
   ¹⁸ Christi autem generatio sic erat : cum esset desponsata mater ejus Maria Joseph, antequam convenirent inventa est in utero habens de Spiritu Sancto.
   ¹⁹ Joseph autem vir ejus cum esset justus, et nollet eam traducere, voluit occulte dimittere eam.
   ²⁰ Hæc autem eo cogitante, ecce angelus Domini apparuit in somnis ei, dicens : Joseph, fili David, noli timere accipere Mariam conjugem tuam : quod enim in ea natum est, de Spiritu Sancto est.
   ²¹ Pariet autem filium : et vocabis nomen ejus Jesum : ipse enim salvum faciet populum suum a peccatis eorum.
   ²² Hoc autem totum factum est, ut adimpleretur quod dictum est a Domino per prophetam dicentem :
   ²³ Ecce virgo in utero habebit, et pariet filium : et vocabunt nomen ejus Emmanuel, quod est interpretatum Nobiscum Deus.
   ²⁴ Exsurgens autem Joseph a somno, fecit sicut præcepit ei angelus Domini, et accepit conjugem suam.
   ²⁵ Et non cognoscebat eam donec peperit filium suum primogenitum : et vocavit nomen ejus Jesum.

Matthieu 2

   ¹ Cum ergo natus esset Jesus in Bethlehem Juda in diebus Herodis regis, ecce magi ab oriente venerunt Jerosolymam,
   ² dicentes : Ubi est qui natus est rex Judæorum ? vidimus enim stellam ejus in oriente, et venimus adorare eum.
   ³ Audiens autem Herodes rex, turbatus est, et omnis Jerosolyma cum illo.
   ⁴ Et congregans omnes principes sacerdotum, et scribas populi, sciscitabatur ab eis ubi Christus nasceretur.
   ⁵ At illi dixerunt : In Bethlehem Judæ : sic enim scriptum est per prophetam :
   ⁶ [Et tu Bethlehem terra Juda,
nequaquam minima es
in principibus Juda :
ex te enim exiet dux, qui regat populum meum Israël.]
   ⁷ Tunc Herodes clam vocatis magis diligenter didicit ab eis tempus stellæ, quæ apparuit eis :
   ⁸ et mittens illos in Bethlehem, dixit : Ite, et interrogate diligenter de puero : et cum inveneritis, renuntiate mihi, ut et ego veniens adorem eum.
   ⁹ Qui cum audissent regem, abierunt, et ecce stella, quam viderant in oriente, antecedebat eos, usque dum veniens staret supra, ubi erat puer.
   ¹⁰ Videntes autem stellam gavisi sunt gaudio magno valde.
   ¹¹ Et intrantes domum, invenerunt puerum cum Maria matre ejus, et procidentes adoraverunt eum : et apertis thesauris suis obtulerunt ei munera, aurum, thus, et myrrham.
   ¹² Et responso accepto in somnis ne redirent ad Herodem, per aliam viam reversi sunt in regionem suam.
   ¹³ Qui cum recessissent, ecce angelus Domini apparuit in somnis Joseph, dicens : Surge, et accipe puerum, et matrem ejus, et fuge in Ægyptum, et esto ibi usque dum dicam tibi. Futurum est enim ut Herodes quærat puerum ad perdendum eum.
   ¹⁴ Qui consurgens accepit puerum et matrem ejus nocte, et secessit in Ægyptum :
   ¹⁵ et erat ibi usque ad obitum Herodis : ut adimpleretur quod dictum est a Domino per prophetam dicentem : Ex Ægypto vocavi filium meum.
   ¹⁶ Tunc Herodes videns quoniam illusus esset a magis, iratus est valde, et mittens occidit omnes pueros, qui erant in Bethlehem, et in omnibus finibus ejus, a bimatu et infra secundum tempus, quod exquisierat a magis.
   ¹⁷ Tunc adimpletum est quod dictum est per Jeremiam prophetam dicentem :
   ¹⁸ [Vox in Rama audita est
ploratus, et ululatus multus :
Rachel plorans filios suos,
et noluit consolari, quia non sunt.]
   ¹⁹ Defuncto autem Herode, ecce angelus Domini apparuit in somnis Joseph in Ægypto,
   ²⁰ dicens : Surge, et accipe puerum, et matrem ejus, et vade in terram Israël : defuncti sunt enim qui quærebant animam pueri.
   ²¹ Qui consurgens, accepit puerum, et matrem ejus, et venit in terram Israël.
   ²² Audiens autem quod Archelaus regnaret in Judæa pro Herode patre suo, timuit illo ire : et admonitus in somnis, secessit in partes Galilææ.
   ²³ Et veniens habitavit in civitate quæ vocatur Nazareth : ut adimpleretur quod dictum est per prophetas : Quoniam Nazaræus vocabitur.

Matthieu 3

   ¹ In diebus autem illis venit Joannes Baptista prædicans in deserto Judææ,
   ² et dicens : Pœnitentiam agite : appropinquavit enim regnum cælorum.
   ³ Hic est enim, qui dictus est per Isaiam prophetam dicentem : [Vox clamantis in deserto :
Parate viam Domini ;
rectas facite semitas ejus.]
   ⁴ Ipse autem Joannes habebat vestimentum de pilis camelorum, et zonam pelliceam circa lumbos suos : esca autem ejus erat locustæ, et mel silvestre.
   ⁵ Tunc exibat ad eum Jerosolyma, et omnis Judæa, et omnis regio circa Jordanem ;
   ⁶ et baptizabantur ab eo in Jordane, confitentes peccata sua.
   ⁷ Videns autem multos pharisæorum, et sadducæorum, venientes ad baptismum suum, dixit eis : Progenies viperarum, quis demonstravit vobis fugere a ventura ira ?
   ⁸ Facite ergo fructum dignum pœnitentiæ.
   ⁹ Et ne velitis dicere intra vos : Patrem habemus Abraham. Dico enim vobis quoniam potens est Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahæ.
   ¹⁰ Jam enim securis ad radicem arborum posita est. Omnis ergo arbor, quæ non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.
   ¹¹ Ego quidem baptizo vos in aqua in pœnitentiam : qui autem post me venturus est, fortior me est, cujus non sum dignus calceamenta portare : ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto, et igni.
   ¹² Cujus ventilabrum in manu sua : et permundabit aream suam : et congregabit triticum suum in horreum, paleas autem comburet igni inextinguibili.
   ¹³ Tunc venit Jesus a Galilæa in Jordanem ad Joannem, ut baptizaretur ab eo.
   ¹⁴ Joannes autem prohibebat eum, dicens : Ego a te debeo baptizari, et tu venis ad me ?
   ¹⁵ Respondens autem Jesus, dixit ei : Sine modo : sic enim decet nos implere omnem justitiam. Tunc dimisit eum.
   ¹⁶ Baptizatus autem Jesus, confestim ascendit de aqua, et ecce aperti sunt ei cæli : et vidit Spiritum Dei descendentem sicut columbam, et venientem super se.
   ¹⁷ Et ecce vox de cælis dicens : Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi complacui.

Matthieu 4

   ¹ Tunc Jesus ductus est in desertum a Spiritu, ut tentaretur a diabolo.
   ² Et cum jejunasset quadraginta diebus, et quadraginta noctibus, postea esuriit.
   ³ Et accedens tentator dixit ei : Si Filius Dei es, dic ut lapides isti panes fiant.
   ⁴ Qui respondens dixit : Scriptum est : Non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo, quod procedit de ore Dei.
   ⁵ Tunc assumpsit eum diabolus in sanctam civitatem, et statuit eum super pinnaculum templi,
   ⁶ et dixit ei : Si Filius Dei es, mitte te deorsum. Scriptum est enim : Quia angelis suis mandavit de te, et in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.
   ⁷ Ait illi Jesus : Rursum scriptum est : Non tentabis Dominum Deum tuum.
   ⁸ Iterum assumpsit eum diabolus in montem excelsum valde : et ostendit ei omnia regna mundi, et gloriam eorum,
   ⁹ et dixit ei : Hæc omnia tibi dabo, si cadens adoraveris me.
   ¹⁰ Tunc dicit ei Jesus : Vade Satana : Scriptum est enim : Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies.
   ¹¹ Tunc reliquit eum diabolus : et ecce angeli accesserunt, et ministrabant ei.
   ¹² Cum autem audisset Jesus quod Joannes traditus esset, secessit in Galilæam :
   ¹³ et, relicta civitate Nazareth, venit, et habitavit in Capharnaum maritima, in finibus Zabulon et Nephthalim :
   ¹⁴ ut adimpleretur quod dictum est per Isaiam prophetam :
   ¹⁵ [Terra Zabulon, et terra Nephthalim,
via maris trans Jordanem,
Galilæa gentium :
   ¹⁶ populus, qui sedebat in tenebris,
vidit lucem magnam :
et sedentibus in regione umbræ mortis,
lux orta est eis.]
   ¹⁷ Exinde cœpit Jesus prædicare, et dicere : Pœnitentiam agite : appropinquavit enim regnum cælorum.
   ¹⁸ Ambulans autem Jesus juxta mare Galilææ, vidit duos fratres, Simonem, qui vocatur Petrus, et Andream fratrem ejus, mittentes rete in mare (erant enim piscatores),
   ¹⁹ et ait illis : Venite post me, et faciam vos fieri piscatores hominum.
   ²⁰ At illi continuo relictis retibus secuti sunt eum.
   ²¹ Et procedens inde, vidit alios duos fratres, Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem ejus, in navi cum Zebedæo patre eorum, reficientes retia sua : et vocavit eos.
   ²² Illi autem statim relictis retibus et patre, secuti sunt eum.
   ²³ Et circuibat Jesus totam Galilæam, docens in synagogis eorum, et prædicans Evangelium regni : et sanans omnem languorem, et omnem infirmitatem in populo.
   ²⁴ Et abiit opinio ejus in totam Syriam, et obtulerunt ei omnes male habentes, variis languoribus, et tormentis comprehensos, et qui dæmonia habebant, et lunaticos, et paralyticos, et curavit eos :
   ²⁵ et secutæ sunt eum turbæ multæ de Galilæa, et Decapoli, et de Jerosolymis, et de Judæa, et de trans Jordanem.

Matthieu 5

   ¹ Videns autem Jesus turbas, ascendit in montem, et cum sedisset, accesserunt ad eum discipuli ejus,
   ² et aperiens os suum docebat eos dicens :
   ³ Beati pauperes spiritu : quoniam ipsorum est regnum cælorum.
   ⁴ Beati mites : quoniam ipsi possidebunt terram.
   ⁵ Beati qui lugent : quoniam ipsi consolabuntur.
   ⁶ Beati qui esuriunt et sitiunt justitiam : quoniam ipsi saturabuntur.
   ⁷ Beati misericordes : quoniam ipsi misericordiam consequentur.
   ⁸ Beati mundo corde : quoniam ipsi Deum videbunt.
   ⁹ Beati pacifici : quoniam filii Dei vocabuntur.
   ¹⁰ Beati qui persecutionem patiuntur propter justitiam : quoniam ipsorum est regnum cælorum.
   ¹¹ Beati estis cum maledixerint vobis, et persecuti vos fuerint, et dixerint omne malum adversum vos mentientes, propter me :
   ¹² gaudete, et exsultate, quoniam merces vestra copiosa est in cælis. Sic enim persecuti sunt prophetas, qui fuerunt ante vos.
   ¹³ Vos estis sal terræ. Quod si sal evanuerit, in quo salietur ? ad nihilum valet ultra, nisi ut mittatur foras, et conculcetur ab hominibus.
   ¹⁴ Vos estis lux mundi. Non potest civitas abscondi supra montem posita,
   ¹⁵ neque accendunt lucernam, et ponunt eam sub modio, sed super candelabrum, ut luceat omnibus qui in domo sunt.
   ¹⁶ Sic luceat lux vestra coram hominibus : ut videant opera vestra bona, et glorificent Patrem vestrum, qui in cælis est.
   ¹⁷ Nolite putare quoniam veni solvere legem aut prophetas : non veni solvere, sed adimplere.
   ¹⁸ Amen quippe dico vobis, donec transeat cælum et terra, jota unum aut unus apex non præteribit a lege, donec omnia fiant.
   ¹⁹ Qui ergo solverit unum de mandatis istis minimis, et docuerit sic homines, minimus vocabitur in regno cælorum : qui autem fecerit et docuerit, hic magnus vocabitur in regno cælorum.
   ²⁰ Dico enim vobis, quia nisi abundaverit justitia vestra plus quam scribarum et pharisæorum, non intrabitis in regnum cælorum.
   ²¹ Audistis quia dictum est antiquis : Non occides : qui autem occiderit, reus erit judicio.
   ²² Ego autem dico vobis : quia omnis qui irascitur fratri suo, reus erit judicio. Qui autem dixerit fratri suo, raca : reus erit concilio. Qui autem dixerit, fatue : reus erit gehennæ ignis.
   ²³ Si ergo offers munus tuum ad altare, et ibi recordatus fueris quia frater tuus habet aliquid adversum te :
   ²⁴ relinque ibi munus tuum ante altare, et vade prius reconciliari fratri tuo : et tunc veniens offeres munus tuum.
   ²⁵ Esto consentiens adversario tuo cito dum es in via cum eo : ne forte tradat te adversarius judici, et judex tradat te ministro : et in carcerem mittaris.
   ²⁶ Amen dico tibi, non exies inde, donec reddas novissimum quadrantem.
   ²⁷ Audistis quia dictum est antiquis : Non mœchaberis.
   ²⁸ Ego autem dico vobis : quia omnis qui viderit mulierem ad concupiscendum eam, jam mœchatus est eam in corde suo.
   ²⁹ Quod si oculus tuus dexter scandalizat te, erue eum, et projice abs te : expedit enim tibi ut pereat unum membrorum tuorum, quam totum corpus tuum mittatur in gehennam.
   ³⁰ Et si dextra manus tua scandalizat te, abscide eam, et projice abs te : expedit enim tibi ut pereat unum membrorum tuorum, quam totum corpus tuum eat in gehennam.
   ³¹ Dictum est autem : Quicumque dimiserit uxorem suam, det ei libellum repudii.
   ³² Ego autem dico vobis : quia omnis qui dimiserit uxorem suam, excepta fornicationis causa, facit eam mœchari : et qui dimissam duxerit, adulterat.
   ³³ Iterum audistis quia dictum est antiquis : Non perjurabis : reddes autem Domino juramenta tua.
   ³⁴ Ego autem dico vobis, non jurare omnino, neque per cælum, quia thronus Dei est :
   ³⁵ neque per terram, quia scabellum est pedum ejus : neque per Jerosolymam, quia civitas est magni regis :
   ³⁶ neque per caput tuum juraveris, quia non potes unum capillum album facere, aut nigrum.
   ³⁷ Sit autem sermo vester, est, est : non, non : quod autem his abundantius est, a malo est.
   ³⁸ Audistis quia dictum est : Oculum pro oculo, et dentem pro dente.
   ³⁹ Ego autem dico vobis, non resistere malo : sed si quis te percusserit in dexteram maxillam tuam, præbe illi et alteram :
   ⁴⁰ et ei, qui vult tecum judicio contendere, et tunicam tuam tollere, dimitte ei et pallium :
   ⁴¹ et quicumque te angariaverit mille passus, vade cum illo et alia duo.
   ⁴² Qui petit a te, da ei : et volenti mutuari a te, ne avertaris.
   ⁴³ Audistis quia dictum est : Diliges proximum tuum, et odio habebis inimicum tuum.
   ⁴⁴ Ego autem dico vobis : diligite inimicos vestros, benefacite his qui oderunt vos, et orate pro persequentibus et calumniantibus vos :
   ⁴⁵ ut sitis filii Patris vestri, qui in cælis est : qui solem suum oriri facit super bonos et malos : et pluit super justos et injustos.
   ⁴⁶ Si enim diligitis eos qui vos diligunt, quam mercedem habebitis ? nonne et publicani hoc faciunt ?
   ⁴⁷ Et si salutaveritis fratres vestros tantum, quid amplius facitis ? nonne et ethnici hoc faciunt ?
   ⁴⁸ Estote ergo vos perfecti, sicut et Pater vester cælestis perfectus est.

Matthieu 6

   ¹ Attendite ne justitiam vestram faciatis coram hominibus, ut videamini ab eis : alioquin mercedem non habebitis apud Patrem vestrum qui in cælis est.
   ² Cum ergo facis eleemosynam, noli tuba canere ante te, sicut hypocritæ faciunt in synagogis, et in vicis, ut honorificentur ab hominibus. Amen dico vobis, receperunt mercedem suam.
   ³ Te autem faciente eleemosynam, nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua :
   ⁴ ut sit eleemosyna tua in abscondito, et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.
   ⁵ Et cum oratis, non eritis sicut hypocritæ qui amant in synagogis et in angulis platearum stantes orare, ut videantur ab hominibus : amen dico vobis, receperunt mercedem suam.
   ⁶ Tu autem cum oraveris, intra in cubiculum tuum, et clauso ostio, ora Patrem tuum in abscondito : et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.
   ⁷ Orantes autem, nolite multum loqui, sicut ethnici, putant enim quod in multiloquio suo exaudiantur.
   ⁸ Nolite ergo assimilari eis : scit enim Pater vester, quid opus sit vobis, antequam petatis eum.
   ⁹ Sic ergo vos orabitis : [Pater noster, qui es in cælis,
sanctificetur nomen tuum.
   ¹⁰ Adveniat regnum tuum ;
fiat voluntas tua, sicut in cælo et in terra.
   ¹¹ Panem nostrum supersubstantialem da nobis hodie,
   ¹² et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.
   ¹³ Et ne nos inducas in tentationem,
sed libera nos a malo. Amen.]
   ¹⁴ Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum : dimittet et vobis Pater vester cælestis delicta vestra.
   ¹⁵ Si autem non dimiseritis hominibus : nec Pater vester dimittet vobis peccata vestra.
   ¹⁶ Cum autem jejunatis, nolite fieri sicut hypocritæ, tristes. Exterminant enim facies suas, ut appareant hominibus jejunantes. Amen dico vobis, quia receperunt mercedem suam.
   ¹⁷ Tu autem, cum jejunas, unge caput tuum, et faciem tuam lava,
   ¹⁸ ne videaris hominibus jejunans, sed Patri tuo, qui est in abscondito : et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.
   ¹⁹ Nolite thesaurizare vobis thesauros in terra : ubi ærugo, et tinea demolitur : et ubi fures effodiunt, et furantur.
   ²⁰ Thesaurizate autem vobis thesauros in cælo, ubi neque ærugo, neque tinea demolitur, et ubi fures non effodiunt, nec furantur.
   ²¹ Ubi enim est thesaurus tuus, ibi est et cor tuum.
   ²² Lucerna corporis tui est oculus tuus. Si oculus tuus fuerit simplex, totum corpus tuum lucidum erit.
   ²³ Si autem oculus tuus fuerit nequam, totum corpus tuum tenebrosum erit. Si ergo lumen, quod in te est, tenebræ sunt : ipsæ tenebræ quantæ erunt ?
   ²⁴ Nemo potest duobus dominis servire : aut enim unum odio habebit, et alterum diliget : aut unum sustinebit, et alterum contemnet. Non potestis Deo servire et mammonæ.
   ²⁵ Ideo dico vobis, ne solliciti sitis animæ vestræ quid manducetis, neque corpori vestro quid induamini. Nonne anima plus est quam esca, et corpus plus quam vestimentum ?
   ²⁶ Respicite volatilia cæli, quoniam non serunt, neque metunt, neque congregant in horrea : et Pater vester cælestis pascit illa. Nonne vos magis pluris estis illis ?
   ²⁷ Quis autem vestrum cogitans potest adjicere ad staturam suam cubitum unum ?
   ²⁸ Et de vestimento quid solliciti estis ? Considerate lilia agri quomodo crescunt : non laborant, neque nent.
   ²⁹ Dico autem vobis, quoniam nec Salomon in omni gloria sua coopertus est sicut unum ex istis.
   ³⁰ Si autem fœnum agri, quod hodie est, et cras in clibanum mittitur, Deus sic vestit, quanto magis vos modicæ fidei ?
   ³¹ Nolite ergo solliciti esse, dicentes : Quid manducabimus, aut quid bibemus, aut quo operiemur ?
   ³² hæc enim omnia gentes inquirunt. Scit enim Pater vester, quia his omnibus indigetis.
   ³³ Quærite ergo primum regnum Dei, et justitiam ejus : et hæc omnia adjicientur vobis.
   ³⁴ Nolite ergo solliciti esse in crastinum. Crastinus enim dies sollicitus erit sibi ipsi : sufficit diei malitia sua.

Matthieu 7

   ¹ Nolite judicare, ut non judicemini.
   ² In quo enim judicio judicaveritis, judicabimini : et in qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis.
   ³ Quid autem vides festucam in oculo fratris tui, et trabem in oculo tuo non vides ?
   ⁴ aut quomodo dicis fratri tuo : Sine ejiciam festucam de oculo tuo, et ecce trabs est in oculo tuo ?
   ⁵ Hypocrita, ejice primum trabem de oculo tuo, et tunc videbis ejicere festucam de oculo fratris tui.
   ⁶ Nolite dare sanctum canibus : neque mittatis margaritas vestras ante porcos, ne forte conculcent eas pedibus suis, et conversi dirumpant vos.
   ⁷ Petite, et dabitur vobis : quærite, et invenietis : pulsate, et aperietur vobis.
   ⁸ Omnis enim qui petit, accipit : et qui quærit, invenit : et pulsanti aperietur.
   ⁹ Aut quis est ex vobis homo, quem si petierit filius suus panem, numquid lapidem porriget ei ?
   ¹⁰ aut si piscem petierit, numquid serpentem porriget ei ?
   ¹¹ Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona data dare filiis vestris : quanto magis Pater vester, qui in cælis est, dabit bona petentibus se ?
   ¹² Omnia ergo quæcumque vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Hæc est enim lex, et prophetæ.
   ¹³ Intrate per angustam portam : quia lata porta, et spatiosa via est, quæ ducit ad perditionem, et multi sunt qui intrant per eam.
   ¹⁴ Quam angusta porta, et arcta via est, quæ ducit ad vitam : et pauci sunt qui inveniunt eam !
   ¹⁵ Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces :
   ¹⁶ a fructibus eorum cognoscetis eos. Numquid colligunt de spinis uvas, aut de tribulis ficus ?
   ¹⁷ Sic omnis arbor bona fructus bonos facit : mala autem arbor malos fructus facit.
   ¹⁸ Non potest arbor bona malos fructus facere : neque arbor mala bonos fructus facere.
   ¹⁹ Omnis arbor, quæ non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.
   ²⁰ Igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos.
   ²¹ Non omnis qui dicit mihi, Domine, Domine, intrabit in regnum cælorum : sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in cælis est, ipse intrabit in regnum cælorum.
   ²² Multi dicent mihi in illa die : Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetavimus, et in nomine tuo dæmonia ejecimus, et in nomine tuo virtutes multas fecimus ?
   ²³ Et tunc confitebor illis : Quia numquam novi vos : discedite a me, qui operamini iniquitatem.
   ²⁴ Omnis ergo qui audit verba mea hæc, et facit ea, assimilabitur viro sapienti, qui ædificavit domum suam supra petram,
   ²⁵ et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et non cecidit : fundata enim erat super petram.
   ²⁶ Et omnis qui audit verba mea hæc, et non facit ea, similis erit viro stulto, qui ædificavit domum suam super arenam :
   ²⁷ et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et cecidit, et fuit ruina illius magna.
   ²⁸ Et factum est : cum consummasset Jesus verba hæc, admirabantur turbæ super doctrina ejus.