¹ Et accesserunt ad eum pharisæi et sadducæi tentantes : et rogaverunt eum ut signum de cælo ostenderet eis.
   ² At ille respondens, ait illis : Facto vespere dicitis : Serenum erit, rubicundum est enim cælum.
   ³ Et mane : Hodie tempestas, rutilat enim triste cælum.
   ⁴ Faciem ergo cæli dijudicare nostis : signa autem temporum non potestis scire ? Generatio mala et adultera signum quærit : et signum non dabitur ei, nisi signum Jonæ prophetæ. Et relictis illis, abiit.
   ⁵ Et cum venissent discipuli ejus trans fretum, obliti sunt panes accipere.
   ⁶ Qui dixit illis : Intuemini, et cavete a fermento pharisæorum et sadducæorum.
   ⁷ At illi cogitabant intra se dicentes : Quia panes non accepimus.
   ⁸ Sciens autem Jesus, dixit : Quid cogitatis intra vos modicæ fidei, quia panes non habetis ?
   ⁹ Nondum intelligitis, neque recordamini quinque panum in quinque millia hominum, et quot cophinos sumpsistis ?
   ¹⁰ neque septem panum in quatuor millia hominum, et quot sportas sumpsistis ?
   ¹¹ Quare non intelligitis, quia non de pane dixi vobis : Cavete a fermento pharisæorum et sadducæorum ?
   ¹² Tunc intellexerunt quia non dixerit cavendum a fermento panum, sed a doctrina pharisæorum et sadducæorum.
   ¹³ Venit autem Jesus in partes Cæsareæ Philippi : et interrogabat discipulos suos, dicens : Quem dicunt homines esse Filium hominis ?
   ¹⁴ At illi dixerunt : Alii Joannem Baptistam, alii autem Eliam, alii vero Jeremiam, aut unum ex prophetis.
   ¹⁵ Dicit illis Jesus : Vos autem, quem me esse dicitis ?
   ¹⁶ Respondens Simon Petrus dixit : Tu es Christus, Filius Dei vivi.
   ¹⁷ Respondens autem Jesus, dixit ei : Beatus es Simon Bar Jona : quia caro et sanguis non revelavit tibi, sed Pater meus, qui in cælis est.
   ¹⁸ Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificabo Ecclesiam meam, et portæ inferi non prævalebunt adversus eam.
   ¹⁹ Et tibi dabo claves regni cælorum. Et quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum et in cælis : et quodcumque solveris super terram, erit solutum et in cælis.
   ²⁰ Tunc præcepit discipulis suis ut nemini dicerent quia ipse esset Jesus Christus.
   ²¹ Exinde cœpit Jesus ostendere discipulis suis, quia oporteret eum ire Jerosolymam, et multa pati a senioribus, et scribis, et principibus sacerdotum, et occidi, et tertia die resurgere.
   ²² Et assumens eum Petrus, cœpit increpare illum dicens : Absit a te, Domine : non erit tibi hoc.
   ²³ Qui conversus, dixit Petro : Vade post me Satana, scandalum es mihi : quia non sapis ea quæ Dei sunt, sed ea quæ hominum.
   ²⁴ Tunc Jesus dixit discipulis suis : Si quis vult post me venire, abneget semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me.
   ²⁵ Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam : qui autem perdiderit animam suam propter me, inveniet eam.
   ²⁶ Quid enim prodest homini, si mundum universum lucretur, animæ vero suæ detrimentum patiatur ? aut quam dabit homo commutationem pro anima sua ?
   ²⁷ Filius enim hominis venturus est in gloria Patris sui cum angelis suis : et tunc reddet unicuique secundum opera ejus.
   ²⁸ Amen dico vobis, sunt quidam de hic stantibus, qui non gustabunt mortem, donec videant Filium hominis venientem in regno suo.

Matthieu 17

   ¹ Et post dies sex assumit Jesus Petrum, et Jacobum, et Joannem fratrem ejus, et ducit illos in montem excelsum seorsum :
   ² et transfiguratus est ante eos. Et resplenduit facies ejus sicut sol : vestimenta autem ejus facta sunt alba sicut nix.
   ³ Et ecce apparuerunt illis Moyses et Elias cum eo loquentes.
   ⁴ Respondens autem Petrus, dixit ad Jesum : Domine, bonum est nos hic esse : si vis, faciamus tria tabernacula, tibi unum, Moysi unum, et Eliæ unum.
   ⁵ Adhuc eo loquente, ecce nubes lucida obumbravit eos. Et ecce vox de nube, dicens : Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi bene complacui : ipsum audite.
   ⁶ Et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam, et timuerunt valde.
   ⁷ Et accessit Jesus, et tetigit eos : dixitque eis : Surgite, et nolite timere.
   ⁸ Levantes autem oculos suos, neminem viderunt, nisi solum Jesum.
   ⁹ Et descendentibus illis de monte, præcepit eis Jesus, dicens : Nemini dixeritis visionem, donec Filius hominis a mortuis resurgat.
   ¹⁰ Et interrogaverunt eum discipuli, dicentes : Quid ergo scribæ dicunt, quod Eliam oporteat primum venire ?
   ¹¹ At ille respondens, ait eis : Elias quidem venturus est, et restituet omnia.
   ¹² Dico autem vobis, quia Elias jam venit, et non cognoverunt eum, sed fecerunt in eo quæcumque voluerunt. Sic et Filius hominis passurus est ab eis.
   ¹³ Tunc intellexerunt discipuli, quia de Joanne Baptista dixisset eis.
   ¹⁴ Et cum venisset ad turbam, accessit ad eum homo genibus provolutus ante eum, dicens : Domine, miserere filio meo, quia lunaticus est, et male patitur : nam sæpe cadit in ignem, et crebro in aquam.
   ¹⁵ Et obtuli eum discipulis tuis, et non potuerunt curare eum.
   ¹⁶ Respondens autem Jesus, ait : O generatio incredula, et perversa, quousque ero vobiscum ? usquequo patiar vos ? Afferte huc illum ad me.
   ¹⁷ Et increpavit illum Jesus, et exiit ab eo dæmonium, et curatus est puer ex illa hora.
   ¹⁸ Tunc accesserunt discipuli ad Jesum secreto, et dixerunt : Quare nos non potuimus ejicere illum ?
   ¹⁹ Dixit illis Jesus : Propter incredulitatem vestram. Amen quippe dico vobis, si habueritis fidem sicut granum sinapis, dicetis monti huic : Transi hinc illuc, et transibit, et nihil impossibile erit vobis.
   ²⁰ Hoc autem genus non ejicitur nisi per orationem et jejunium.
   ²¹ Conversantibus autem eis in Galilæa, dixit illis Jesus : Filius hominis tradendus est in manus hominum :
   ²² et occident eum, et tertia die resurget. Et contristati sunt vehementer.
   ²³ Et cum venissent Capharnaum, accesserunt qui didrachma accipiebant ad Petrum, et dixerunt ei : Magister vester non solvit didrachma ?
   ²⁴ Ait : Etiam. Et cum intrasset in domum, prævenit eum Jesus, dicens : Quid tibi videtur Simon ? reges terræ a quibus accipiunt tributum vel censum ? a filiis suis, an ab alienis ?
   ²⁵ Et ille dixit : Ab alienis. Dixit illi Jesus : Ergo liberi sunt filii.
   ²⁶ Ut autem non scandalizemus eos, vade ad mare, et mitte hamum : et eum piscem, qui primus ascenderit, tolle : et aperto ore ejus, invenies staterem : illum sumens, da eis pro me et te.

Matthieu 18

   ¹ In illa hora accesserunt discipuli ad Jesum, dicentes : Quis, putas, major est in regno cælorum ?
   ² Et advocans Jesus parvulum, statuit eum in medio eorum,
   ³ et dixit : Amen dico vobis, nisi conversi fueritis, et efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum cælorum.
   ⁴ Quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est major in regno cælorum.
   ⁵ Et qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo, me suscipit :
   ⁶ qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis, qui in me credunt, expedit ei ut suspendatur mola asinaria in collo ejus, et demergatur in profundum maris.
   ⁷ Væ mundo a scandalis ! Necesse est enim ut veniant scandala : verumtamen væ homini illi, per quem scandalum venit.
   ⁸ Si autem manus tua, vel pes tuus scandalizat te, abscide eum, et projice abs te : bonum tibi est ad vitam ingredi debilem, vel claudum, quam duas manus vel duos pedes habentem mitti in ignem æternum.
   ⁹ Et si oculus tuus scandalizat te, erue eum, et projice abs te : bonum tibi est cum uno oculo in vitam intrare, quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis.
   ¹⁰ Videte ne contemnatis unum ex his pusillis : dico enim vobis, quia angeli eorum in cælis semper vident faciem Patris mei, qui in cælis est.
   ¹¹ Venit enim Filius hominis salvare quod perierat.
   ¹² Quid vobis videtur ? si fuerint alicui centum oves, et erravit una ex eis : nonne relinquit nonaginta novem in montibus, et vadit quærere eam quæ erravit ?
   ¹³ Et si contigerit ut inveniat eam : amen dico vobis, quia gaudet super eam magis quam super nonaginta novem, quæ non erraverunt.
   ¹⁴ Sic non est voluntas ante Patrem vestrum, qui in cælis est, ut pereat unus de pusillis istis.
   ¹⁵ Si autem peccaverit in te frater tuus, vade, et corripe eum inter te, et ipsum solum : si te audierit, lucratus eris fratrem tuum.
   ¹⁶ Si autem te non audierit, adhibe tecum adhuc unum, vel duos, ut in ore duorum, vel trium testium stet omne verbum.
   ¹⁷ Quod si non audierit eos : dic ecclesiæ. Si autem ecclesiam non audierit, sit tibi sicut ethnicus et publicanus.
   ¹⁸ Amen dico vobis, quæcumque alligaveritis super terram, erunt ligata et in cælo : et quæcumque solveritis super terram, erunt soluta et in cælo.
   ¹⁹ Iterum dico vobis, quia si duo ex vobis consenserint super terram, de omni re quamcumque petierint, fiet illis a Patre meo, qui in cælis est.
   ²⁰ Ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum.
   ²¹ Tunc accedens Petrus ad eum, dixit : Domine, quoties peccabit in me frater meus, et dimittam ei ? usque septies ?
   ²² Dicit illi Jesus : Non dico tibi usque septies : sed usque septuagies septies.
   ²³ Ideo assimilatum est regnum cælorum homini regi, qui voluit rationem ponere cum servis suis.
   ²⁴ Et cum cœpisset rationem ponere, oblatus est ei unus, qui debebat ei decem millia talenta.
   ²⁵ Cum autem non haberet unde redderet, jussit eum dominus ejus venundari, et uxorem ejus, et filios, et omnia quæ habebat, et reddi.
   ²⁶ Procidens autem servus ille, orabat eum, dicens : Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.
   ²⁷ Misertus autem dominus servi illius, dimisit eum, et debitum dimisit ei.
   ²⁸ Egressus autem servus ille invenit unum de conservis suis, qui debebat ei centum denarios : et tenens suffocavit eum, dicens : Redde quod debes.
   ²⁹ Et procidens conservus ejus, rogabat eum, dicens : Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.
   ³⁰ Ille autem noluit : sed abiit, et misit eum in carcerem donec redderet debitum.
   ³¹ Videntes autem conservi ejus quæ fiebant, contristati sunt valde : et venerunt, et narraverunt domino suo omnia quæ facta fuerant.
   ³² Tunc vocavit illum dominus suus : et ait illi : Serve nequam, omne debitum dimisi tibi quoniam rogasti me :
   ³³ nonne ergo oportuit et te misereri conservi tui, sicut et ego tui misertus sum ?
   ³⁴ Et iratus dominus ejus tradidit eum tortoribus, quoadusque redderet universum debitum.
   ³⁵ Sic et Pater meus cælestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris.

Matthieu 19

   ¹ Et factum est, cum consummasset Jesus sermones istos, migravit a Galilæa, et venit in fines Judææ trans Jordanem,
   ² et secutæ sunt eum turbæ multæ, et curavit eos ibi.
   ³ Et accesserunt ad eum pharisæi tentantes eum, et dicentes : Si licet homini dimittere uxorem suam, quacumque ex causa ?
   ⁴ Qui respondens, ait eis : Non legistis, quia qui fecit hominem ab initio, masculum et feminam fecit eos ? Et dixit :
   ⁵ Propter hoc dimittet homo patrem, et matrem, et adhærebit uxori suæ, et erunt duo in carne una.
   ⁶ Itaque jam non sunt duo, sed una caro. Quod ergo Deus conjunxit, homo non separet.
   ⁷ Dicunt illi : Quid ergo Moyses mandavit dare libellum repudii, et dimittere ?
   ⁸ Ait illis : Quoniam Moyses ad duritiam cordis vestri permisit vobis dimittere uxores vestras : ab initio autem non fuit sic.
   ⁹ Dico autem vobis, quia quicumque dimiserit uxorem suam, nisi ob fornicationem, et aliam duxerit, mœchatur : et qui dimissam duxerit, mœchatur.
   ¹⁰ Dicunt ei discipuli ejus : Si ita est causa hominis cum uxore, non expedit nubere.
   ¹¹ Qui dixit illis : Non omnes capiunt verbum istud, sed quibus datum est.
   ¹² Sunt enim eunuchi, qui de matris utero sic nati sunt : et sunt eunuchi, qui facti sunt ab hominibus : et sunt eunuchi, qui seipsos castraverunt propter regnum cælorum. Qui potest capere capiat.
   ¹³ Tunc oblati sunt ei parvuli, ut manus eis imponeret, et oraret. Discipuli autem increpabant eos.
   ¹⁴ Jesus vero ait eis : Sinite parvulos, et nolite eos prohibere ad me venire : talium est enim regnum cælorum.
   ¹⁵ Et cum imposuisset eis manus, abiit inde.
   ¹⁶ Et ecce unus accedens, ait illi : Magister bone, quid boni faciam ut habeam vitam æternam ?
   ¹⁷ Qui dixit ei : Quid me interrogas de bono ? Unus est bonus, Deus. Si autem vis ad vitam ingredi, serva mandata.
   ¹⁸ Dicit illi : Quæ ? Jesus autem dixit : Non homicidium facies ; non adulterabis ; non facies furtum ; non falsum testimonium dices ;
   ¹⁹ honora patrem tuum, et matrem tuam, et diliges proximum tuum sicut teipsum.
   ²⁰ Dicit illi adolescens : Omnia hæc custodivi a juventute mea : quid adhuc mihi deest ?
   ²¹ Ait illi Jesus : Si vis perfectus esse, vade, vende quæ habes, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo : et veni, sequere me.
   ²² Cum audisset autem adolescens verbum, abiit tristis : erat enim habens multas possessiones.
   ²³ Jesus autem dixit discipulis suis : Amen dico vobis, quia dives difficile intrabit in regnum cælorum.
   ²⁴ Et iterum dico vobis : Facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum cælorum.
   ²⁵ Auditis autem his, discipuli mirabantur valde, dicentes : Quis ergo poterit salvus esse ?
   ²⁶ Aspiciens autem Jesus, dixit illis : Apud homines hoc impossibile est : apud Deum autem omnia possibilia sunt.
   ²⁷ Tunc respondens Petrus, dixit ei : Ecce nos reliquimus omnia, et secuti sumus te : quid ergo erit nobis ?
   ²⁸ Jesus autem dixit illis : Amen dico vobis, quod vos, qui secuti estis me, in regeneratione cum sederit Filius hominis in sede majestatis suæ, sedebitis et vos super sedes duodecim, judicantes duodecim tribus Israël.
   ²⁹ Et omnis qui reliquerit domum, vel fratres, aut sorores, aut patrem, aut matrem, aut uxorem, aut filios, aut agros propter nomen meum, centuplum accipiet, et vitam æternam possidebit.
   ³⁰ Multi autem erunt primi novissimi, et novissimi primi.

Matthieu 20

   ¹ Simile est regnum cælorum homini patrifamilias, qui exiit primo mane conducere operarios in vineam suam.
   ² Conventione autem facta cum operariis ex denario diurno, misit eos in vineam suam.
   ³ Et egressus circa horam tertiam, vidit alios stantes in foro otiosos,
   ⁴ et dixit illis : Ite et vos in vineam meam, et quod justum fuerit dabo vobis.
   ⁵ Illi autem abierunt. Iterum autem exiit circa sextam et nonam horam : et fecit similiter.
   ⁶ Circa undecimam vero exiit, et invenit alios stantes, et dicit illis : Quid hic statis tota die otiosi ?
   ⁷ Dicunt ei : Quia nemo nos conduxit. Dicit illis : Ite et vos in vineam meam.
   ⁸ Cum sero autem factum esset, dicit dominus vineæ procuratori suo : Voca operarios, et redde illis mercedem incipiens a novissimis usque ad primos.
   ⁹ Cum venissent ergo qui circa undecimam horam venerant, acceperunt singulos denarios.
   ¹⁰ Venientes autem et primi, arbitrati sunt quod plus essent accepturi : acceperunt autem et ipsi singulos denarios.
   ¹¹ Et accipientes murmurabant adversus patremfamilias,
   ¹² dicentes : Hi novissimi una hora fecerunt, et pares illos nobis fecisti, qui portavimus pondus diei, et æstus.
   ¹³ At ille respondens uni eorum, dixit : Amice, non facio tibi injuriam : nonne ex denario convenisti mecum ?
   ¹⁴ Tolle quod tuum est, et vade : volo autem et huic novissimo dare sicut et tibi.
   ¹⁵ Aut non licet mihi quod volo, facere ? an oculus tuus nequam est, quia ego bonus sum ?
   ¹⁶ Sic erunt novissimi primi, et primi novissimi. Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.
   ¹⁷ Et ascendens Jesus Jerosolymam, assumpsit duodecim discipulos secreto, et ait illis :
   ¹⁸ Ecce ascendimus Jerosolymam, et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum, et scribis, et condemnabunt eum morte,
   ¹⁹ et tradent eum gentibus ad illudendum, et flagellandum, et crucifigendum, et tertia die resurget.
   ²⁰ Tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedæi cum filiis suis, adorans et petens aliquid ab eo.
   ²¹ Qui dixit ei : Quid vis ? Ait illi : Dic ut sedeant hi duo filii mei, unus ad dexteram tuam, et unus ad sinistram in regno tuo.
   ²² Respondens autem Jesus, dixit : Nescitis quid petatis. Potestis bibere calicem, quem ego bibiturus sum ? Dicunt ei : Possumus.
   ²³ Ait illis : Calicem quidem meum bibetis : sedere autem ad dexteram meam vel sinistram non est meum dare vobis, sed quibus paratum est a Patre meo.
   ²⁴ Et audientes decem, indignati sunt de duobus fratribus.
   ²⁵ Jesus autem vocavit eos ad se, et ait : Scitis quia principes gentium dominantur eorum : et qui majores sunt, potestatem exercent in eos.
   ²⁶ Non ita erit inter vos : sed quicumque voluerit inter vos major fieri, sit vester minister :
   ²⁷ et qui voluerit inter vos primus esse, erit vester servus.
   ²⁸ Sicut Filius hominis non venit ministrari, sed ministrare, et dare animam suam redemptionem pro multis.
   ²⁹ Et egredientibus illis ab Jericho, secuta est eum turba multa,
   ³⁰ et ecce duo cæci sedentes secus viam audierunt quia Jesus transiret : et clamaverunt, dicentes : Domine, miserere nostri, fili David.
   ³¹ Turba autem increpabat eos ut tacerent. At illi magis clamabant, dicentes : Domine, miserere nostri, fili David.
   ³² Et stetit Jesus, et vocavit eos, et ait : Quid vultis ut faciam vobis ?
   ³³ Dicunt illi : Domine, ut aperiantur oculi nostri.
   ³⁴ Misertus autem eorum Jesus, tetigit oculos eorum. Et confestim viderunt, et secuti sunt eum.

Matthieu 21

   ¹ Et cum appropinquassent Jerosolymis, et venissent Bethphage ad montem Oliveti : tunc Jesus misit duos discipulos,
   ² dicens eis : Ite in castellum, quod contra vos est, et statim invenietis asinam alligatam, et pullum cum ea : solvite, et adducite mihi :
   ³ et si quis vobis aliquid dixerit, dicite quia Dominus his opus habet : et confestim dimittet eos.
   ⁴ Hoc autem totum factum est, ut adimpleretur quod dictum est per prophetam dicentem :
   ⁵ [Dicite filiæ Sion :
Ecce rex tuus venit tibi
mansuetus, sedens super asinam,
et pullum filium subjugalis.]
   ⁶ Euntes autem discipuli fecerunt sicut præcepit illis Jesus.
   ⁷ Et adduxerunt asinam, et pullum : et imposuerunt super eos vestimenta sua, et eum desuper sedere fecerunt.
   ⁸ Plurima autem turba straverunt vestimenta sua in via : alii autem cædebant ramos de arboribus, et sternebant in via :
   ⁹ turbæ autem, quæ præcedebant, et quæ sequebantur, clamabant, dicentes : Hosanna filio David : benedictus, qui venit in nomine Domini : hosanna in altissimis.
   ¹⁰ Et cum intrasset Jerosolymam, commota est universa civitas, dicens : Quis est hic ?
   ¹¹ Populi autem dicebant : Hic est Jesus propheta a Nazareth Galilææ.
   ¹² Et intravit Jesus in templum Dei, et ejiciebat omnes vendentes et ementes in templo, et mensas numulariorum, et cathedras vendentium columbas evertit :
   ¹³ et dicit eis : Scriptum est : Domus mea domus orationis vocabitur : vos autem fecistis illam speluncam latronum.
   ¹⁴ Et accesserunt ad eum cæci, et claudi in templo : et sanavit eos.
   ¹⁵ Videntes autem principes sacerdotum et scribæ mirabilia quæ fecit, et pueros clamantes in templo, et dicentes : Hosanna filio David : indignati sunt,
   ¹⁶ et dixerunt ei : Audis quid isti dicunt ? Jesus autem dixit eis : Utique. Numquam legistis : Quia ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem ?
   ¹⁷ Et relictis illis, abiit foras extra civitatem in Bethaniam : ibique mansit.
   ¹⁸ Mane autem revertens in civitatem, esuriit.
   ¹⁹ Et videns fici arborem unam secus viam, venit ad eam : et nihil invenit in ea nisi folia tantum, et ait illi : Numquam ex te fructus nascatur in sempiternum. Et arefacta est continuo ficulnea.
   ²⁰ Et videntes discipuli, mirati sunt, dicentes : Quomodo continuo aruit ?
   ²¹ Respondens autem Jesus, ait eis : Amen dico vobis, si habueritis fidem, et non hæsitaveritis, non solum de ficulnea facietis, sed et si monti huic dixeritis : Tolle, et jacta te in mare, fiet.
   ²² Et omnia quæcumque petieritis in oratione credentes, accipietis.
   ²³ Et cum venisset in templum, accesserunt ad eum docentem principes sacerdotum, et seniores populi, dicentes : In qua potestate hæc facis ? et quis tibi dedit hanc potestatem ?
   ²⁴ Respondens Jesus dixit eis : Interrogabo vos et ego unum sermonem : quem si dixeritis mihi, et ego vobis dicam in qua potestate hæc facio.
   ²⁵ Baptismus Joannis unde erat ? e cælo, an ex hominibus ? At illi cogitabant inter se, dicentes :
   ²⁶ Si dixerimus, e cælo, dicet nobis : Quare ergo non credidistis illi ? Si autem dixerimus, ex hominibus, timemus turbam : omnes enim habebant Joannem sicut prophetam.
   ²⁷ Et respondentes Jesu, dixerunt : Nescimus. Ait illis et ipse : Nec ego dico vobis in qua potestate hæc facio.
   ²⁸ Quid autem vobis videtur ? Homo quidam habebat duos filios, et accedens ad primum, dixit : Fili, vade hodie, operare in vinea mea.
   ²⁹ Ille autem respondens, ait : Nolo. Postea autem, pœnitentia motus, abiit.
   ³⁰ Accedens autem ad alterum, dixit similiter. At ille respondens, ait : Eo, domine, et non ivit :
   ³¹ quis ex duobus fecit voluntatem patris ? Dicunt ei : Primus. Dicit illis Jesus : Amen dico vobis, quia publicani et meretrices præcedent vos in regnum Dei.
   ³² Venit enim ad vos Joannes in via justitiæ, et non credidistis ei : publicani autem et meretrices crediderunt ei : vos autem videntes nec pœnitentiam habuistis postea, ut crederetis ei.
   ³³ Aliam parabolam audite : Homo erat paterfamilias, qui plantavit vineam, et sepem circumdedit ei, et fodit in ea torcular, et ædificavit turrim, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.
   ³⁴ Cum autem tempus fructuum appropinquasset, misit servos suos ad agricolas, ut acciperent fructus ejus.
   ³⁵ Et agricolæ, apprehensis servis ejus, alium ceciderunt, alium occiderunt, alium vero lapidaverunt.
   ³⁶ Iterum misit alios servos plures prioribus, et fecerunt illis similiter.
   ³⁷ Novissime autem misit ad eos filium suum, dicens : Verebuntur filium meum.
   ³⁸ Agricolæ autem videntes filium dixerunt intra se : Hic est hæres, venite, occidamus eum, et habebimus hæreditatem ejus.
   ³⁹ Et apprehensum eum ejecerunt extra vineam, et occiderunt.
   ⁴⁰ Cum ergo venerit dominus vineæ, quid faciet agricolis illis ?
   ⁴¹ Aiunt illi : Malos male perdet : et vineam suam locabit aliis agricolis, qui reddant ei fructum temporibus suis.
   ⁴² Dicit illis Jesus : Numquam legistis in Scripturis : [Lapidem quem reprobaverunt ædificantes,
hic factus est in caput anguli :
a Domino factum est istud,
et est mirabile in oculis nostris ?]
   ⁴³ Ideo dico vobis, quia auferetur a vobis regnum Dei, et dabitur genti facienti fructus ejus.
   ⁴⁴ Et qui ceciderit super lapidem istum, confringetur : super quem vero ceciderit, conteret eum.
   ⁴⁵ Et cum audissent principes sacerdotum et pharisæi parabolas ejus, cognoverunt quod de ipsis diceret.
   ⁴⁶ Et quærentes eum tenere, timuerunt turbas : quoniam sicut prophetam eum habebant.

Matthieu 22

   ¹ Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens :